در حدیث نبوی آمده است :

سکوت طلاست و سخن نقره .(1)

امیرالمومنان علیه السلام در نهج البلاغه می فرمایند :

هر که سخنش زیاد باشد خطایش هم زیاد خواهد شد.(2)

باز در کلام امیرالمومنان علیه السلام  است که :

از سخن اضافی و زاید بپرهیز ، زیرا عیب های پنهان تو را آشکار می سازد و دشمنی های خفته و نهفته ی بد خواهانت را تحریک میکند .(3) 

در جایی دیگر میفرمایند:

سکوتی که برایت وقار آورد بهتر از سخنی است که مایه ی ننگ و عار باشد . سکوتی که پیامدش سلامت باشد بهتر از نطقی است که ملامت در پی داشته باشد .و سکوتی که جامه ی کرامت بر تو بپوشاند بهتر از سخنی است که وسیله ی ملامت گردد .(4)

امیرالمومنین شخصی را دیدند که مشغول سخنان بیهوده و غیر لازم بود خطاب به او فرمود :تو بر دو فرشته ای که مراقب و محافظ تواند ، نامه ای را به سوی پروردگارت املاء میکنی (یعنی تو میگویی و آن ها مینویسند و به محضر خدا می برند . ) پس چیزی را بگو که مفید باشد و آنچه را که بیهوده و بی ثمر است واگذار.(5)

و باز امام هدایت میفرمایند :

هر گاه خداوند صلاح بنده ای را بخواهد به او سه چیز الهام میکند .و می آموزد : کم حرفی ، کم خوری و کم خوابی.(6)