دو چیز تفاوت فاحشی را بین انسان و حیوان به وجود می آورد : قدرت بیان و دروغگویی.((آناتول فرانس))

آنان که سامان و پویندگی در کیهان را دروغ می پندارند، همواره در اندیشه کین خواهی و حمله به جهان پیرامون خویش هستند؛ زندگی خود و نزدیکانشان را تباه می سازند و سرانجام در برآیندی بزرگتر از هستی ناپدید می شوند.((اُرد بزرگ))

گدا هر قدر گردنش را کج تر نگاه دارد، بیشتر دروغ می گوید.((مثل اسکاتلندی))

انسان هیچ وقت [ بیشتر ] از آن زمان خود را گول نمی زند که فکر می کند دیگران را فریب داده است.((لارشفوکولد))

باور کردن دروغی که انسان صدبار [ آن را ] شنیده، آسانتر است از حقیقتی که انسان حتی یک دفعه هم آن را نشنیده است.((جان کایزل))

حقیقت تلخ بهتر از یک دروغ شیرین است.((مثل آفریقائی))

کسانی را می شناسیم که برای آرایش ظاهری و داشتن لباسی گرانمایه، شکم خود را گرسنه نگاه داشته و خانواده خود را در تنگدستی می گذارند و برای فریب دادن چشم دیگران، خود را دچار رنج و محنت می کنند.((بنجامین فرانکلین))

ما دوست نداریم که دیگران ما را فریب دهند، ولی از فریب دیگران هم عبرت نمی گیریم.((بلز پاسکال))

می روند در قبرستان و فریاد می زنند که تمام اینها نوکران پدر من بوده اند؛ کیست که بلند شود و تکذیب کند.((مثل تازی))

کسی که زیاد حرف می زند، یا زیاد می داند یا زیاد دروغ می گوید.((؟))

آنکه می تواند نسبت به نیکی دیگران ناسپاس باشد، از دروغ گفتن بیم ندارد.((شیللو))

انسان هیچ وقت به اندازه آن زمان که فکر می کند دیگران را فریب داده است، خود را گول نمی زند.((لاشفورکولد))

دروغ، سنگ است و نمی تواند بدون تکیه بر دروغ دیگر سرپا بایستد؛ یکبار دروغ گفتن کار بس آسانی است، ولی بسیار دشوار است که کسی فقط یکبار دروغ بگوید.((فوللر))

دروغ هرچه بزرگتر باشد، احمقها زودتر باور می کنند.((؟))

دروغ شکوفه می آورد، اما میوه ندارد.((مثل آفریقایی))

کسی که به خودش دروغ می گوید و به دروغ خودش گوش می دهد، کارش به جایی خواهد رسید که هیچ حقیقتی را نه از خودش و نه از دیگران تشخیص نخواهد داد.((داستایوسکی))

مجازات دروغگو این است که حتی زمانی هم که حرف راست می زند، کسی باور نمی کند.((؟))

یک دروغ را اگر دروغگو بخواهد به خورد مردم دهد، مستلزم گفتن هزار دروغ دیگر است.((؟))

در مرداب دروغ چیزی جز ماهیهای مرده شناور نیست.((مثل روسی))

دلیری و شجاعت را به دروغ نمی توان بر خود بست؛ دلیری صفتی است که مکر و فریب نمی پذیرد.((ناپلئون بناپارت))