امروز و فردا کردن بر درد ما دوا نیست

ما منتظر نشستیم

چشمهایمان نمناکند

شاید امیدی باشد

تا جمعه زنده باشیم

شاید تو هم بیایی

در غم بی مادری سوختیم و گریه کردیم

در غم تو شریکیم

او مادر ما هم بود

فاطمه رفت و ماندی 

بیا و درد هجران درشب ما سحر کن