اغلب تو در لذت انکار خود آرزو می کنی باز هم فرصتی برای حیات بیابی

اگر روح تو از مقام والاتری برخورد دار بود هرگز مقام خارپادشاهی را برخود هموار نمی کردی

ما درختان را قطع می کنیم و از آنها کاغذی می سازیم که شاید فقط  تهی بودن خودمان را بر آن ثبت کنیم

تمامی عناصر کره خاک در یک اتم یافت می شود تمام قوانین وجودی در یک حرکت ذهن پدیدار می گردند اسرار اقیانوس ها بی پایان در یک قطره آب نهفته است تمامی جوانب وجودی فقط در یک جنبه از تو پیداست

درخیابان های باریک

بازرگان روز هایش را سپری می کند تا درآمدش را به دزدان غربی بپردازد...

وکسی نیست که او را نصیحت کند

در زمین های بایر رعیت زمین را با ناخن هایش شخم می زند

و از قلبش بذرهایی را در زمین می کارد و با اشکهایش آنها را آبیاری می کند

و چیزی جز تیغ و خار برداشت نمی کند

وکسی آنجا نیست تا تعلیمش دهد

در دشت های خالی ما

عرب بادیه نشین زار و گرسنه گام بر می دارد

و کسیآنجا نیست تا به ترحم کند

ای آزادی سخن بگو و م را تعلیم ده

تا کی باید کاخ ها و قصر ها را برپا کرد

اما خود در در کلبه ها و غار ها روزگار بگذرانیم

تا کی باید انبار ها و سیلو ها را انباشته کنیم

و تنها غذای ما سیر و برگ شبدر باشد

تاکی باید پارچه های ابریشمی و پشمی به دست ما بافته شوند

وخود لباس مندرس بر تن کنیم